استفاده از تزریق بوتاکس می‌تواند برای افراد مبتلا به بی‌اختیاری ادرار موثر باشد، چه آنان مرد یا زن باشند. تزریق سمی که عضلات را منجمد می‌کند به دیواره مثانه تاثیر طولانی مدتی در کاهش سندرم مثانه بیش فعال (که یکی از علل اصلی بی‌اختیاری است) دارد. خصوصیات بی‌حس کننده بوتاکس در کاهش علائمی مانند استفاده مکرر از توالت، احساس نیاز فوری به دفع ادرار و ترشح ادرار در بیماران مبتلا به سندرم مثانه بیش فعال موثر است. بوتاکس یک روش درمانی مناسب است و می‌توان از آن در درمان مثانه بیش فعال ساده تا مثانه‌های با فشار بالا (اسپاستیس) ناشی از بیماری‌های عصبی استفاده کرد. درمان با بوتاکس معمولاً به مدت ۶ تا ۸ ماه ادامه دارد و سپس نیاز به تزریق مجدد دارد.
هنگامی که مثانه بیش‌فعال و بی‌اختیاری ادرار واکنشی به درمان‌های محافظه‌کارانه‌تر (کم‌تهاجم‌تر) نشان نمی‌دهند، یکی از روش‌ها جهت کاهش تعداد دفعات و اضطرار نیاز به دفع ادرار و افزایش ظرفیت مثانه، تزریق بوتاکس به عضله مثانه می‌باشد. متخصصین شما را معاینه کرده و شرایطتان را جهت این درمان تعیین می‌کنند. سپس میزان دوز مناسب جهت درمان مشکل شما را پیشنهاد خواهند کرد. ثابت شده که بوتاکس در کاهش بی اختیاری ادراری و کنترل ادرار موثر بوده است. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص درمان بی اختیاری ادرار با تزریق بوتاکس یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره ۰۲۱۸۸۳۳۴۰۲۹ تماس حاصل فرمایید.
بی‌اختیاری ادرار چیست؟
بی اختیاری ادرار به معنی نشت غیر ارادی ادرار می‌باشد. دلایل مختلفی برای از دست دادن کنترل مثانه وجود دارد. یکی از آزاردهنده‌ترین دلایل، اسپاسم غیر منتظره عضله مثانه است، که معمولاً موجب احساس فشار روی مثانه و اضطرار جهت دفع ادرار می‌گردد.
بوتاکس چگونه بی‌اختیاری ادرار را درمان می‌کند؟
تزریق بوتاکس روشی است که می‌توان از آن برای درمان علائم شدید بی‌اختیاری مثانه مانند اضطرار شدید، عدم توانایی جهت به تعویق انداختن دفع ادرار، و اسپاسم اسفنکتر ادراری است. این روش با مسدود کردن توانایی برخی اعصاب برای ارتباط با مثانه یا عضلات اسفنکتر عمل می‌کند.
در برخی شرایط، بی اختیاری ادرار واکنشی به داروها و رفتار درمانی نشان نمی‌دهد. هنگام درمان بیماران با بوتاکس جهت بی‌اختیاری و کنترل ادرار، جراح از یک دوربین کوچک به نام سیستوسکوپ به منظور نگاه کردن داخل مثانه و تزریق ۱۰۰ تا ۳۰۰ واحد بوتاکس به دیواره‌ی مثانه استفاده می‌کند. این روش تقریباً ۲۰ دقیقه جهت تکمیل تزریق‌ها توسط جراح بطول می‌انجامد. ممکن است درمان تحت بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود که به بستگی به تصمیم جراح دارد. این درمان یک روش سرپایی است یعنی نیازی به بستری در بیمارستان نخواهد بود.
بوتاکس چگونه انجام می‌شود؟
بوتاکس باید به عضله مثانه تزریق شود. این روش در کلینیک یا اتاق عمل انجام می‌گردد. ابتدا مثانه با استفاده از یک کاتتر که امکان بی‌حس کردن کامل مثانه را فراهم می‌کند، تحت بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرد. سپس یک اسکوپ از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می‌شود. یک سوزن بسیار کوچک در میان اسکوپ قرار داده شده و چندین تزریق به مثانه وارد می‌شود تا بوتاکس در کل عضله مثانه پخش شود. بیشتر بیماران به خوبی این فرایند را تحمل می‌کنند.
آیا این درمان دردناک است؟
فرایند درمان، اگرچه ناراحت‌کننده است، اما از نظر دردناکی خاصی برخوردار نیست. تزریق به دیواره مثانه، ممکن است به مدت کوتاهی حس سوزش را به وجود آورد. در طول درمان، شما می‌توانید با پزشک یا پرستار خود صحبت کنید و در صورتی که به دلیل درد، می‌خواهید درمان را متوقف کنند، این درخواست را انجام خواهند داد. بیشتر بیماران پس از درمان، هیچگونه دردی تجربه نخواهند کرد.
پس از درمان
پس از درمان بی‌اختیاری ادرار می‌توانید بایستید و به توالت بروید تا آبی که در حین عمل وارد مثانه شده است را خالی کنید. سپس از شما خواسته می‌شود تا به مدت نیم ساعت در کلینیک منتظر بمانید و سپس به خانه مراجعت کنید. بوتاکس بر توانایی شما برای رانندگی تاثیر نمی‌گذارد اما باید تا زمانی که درد ناشی از عمل برطرف شده است، منتظر بمانید.
بهبودی
هیچ اقدام احتیاطی خاصی پس از درمان وجود ندارد اما می‌توانید فعالیت‌های روزمره‌ی خود را از سر بگیرید. نشانه‌های عفونت را کنترل کنید و در صورت هر گونه نگرانی به دنبال کمک پزشکی باشید. به مدت سه روز نیز باید از آنتی‌بیوتیک استفاده کنید.
نتایج
تقریباً ۷ روز پس از عمل، اثرات بوتاکس قابل مشاهده خواهد بود. هدف ما این است که با تزریق بوتاکس، تا ۵۰ درصد بهبود در علائم ادراری را تجربه کنید. به عنوان مثال، می‌توان ازبین بردن مشکل نگه داشتن ادرار به مدت طولانی، کاهش ادرار شبانه و کاهش بی‌اختیاری را اشاره کرد. اما باید توجه داشت که کامل برطرف شدن تمام علائم نادر است. عمل بوتاکس معمولاً بین ۳ تا ۹ ماه اثر دارد و پس از آن علائم ممکن است بازگردند. در صورت بازگشت علائم، ممکن است نیاز به درمان مجدد با بوتاکس داشته باشید.
خطرات و عوارض جانبی
خطرات را می‌توان به خطرات مرتبط با وارد شدن دوربین و خطرات مرتبط با خود بوتاکس تقسیم کرد. پس از وارد کردن دوربین به مثانه ممکن است عوارض زیر ایجاد شوند:
- مقدار کمی خون در ادرار: این خون بسیار کم بوده و ظرف ۲۴ ساعت متوقف می‌شود. در صورتی که خونریزی به مدت چند روز ادامه پیدا کرد یا با وجود نوشیدن آب زیاد لخته‌های خونی را در ادرار خود مشاهده کردید باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
- ممکن است دچار عفونت مثانه شوید (که تحت عنوان التهاب مثانه یا عفونت مجرای ادرار نامیده می‌شود). این وضعیت ممکن است مرتبط با سوزش در مجرای ادرار، افزایش تعداد دفعات رفتن به توالت، درد در بخش پایینی شکم و تب بالا باشد. ممکن است بطور کلی احساس خوبی نداشته باشید. در صورتی که این علائم ظاهر شدند، با پزشک خود مشورت کنید. در زمان درمان و پس از آن آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود تا خطرات به حداقل برسند.
پس از تزریق بوتاکس
- تقریباً یک نفر از هر شش بیمار پس از تزریق بوتاکس جهت رفع مشکل مثانه بیش فعال، در دفع ادرار مشکل خواهند داشت. ممکن است در حالی که حس می‌کنید که مثانه خود را خالی کرده‌اید باقیمانده ادرار همچنان وجود داشته باشد. این وضعیت بیشتر در افراد مبتلا به علائم سندرم مثانه بیش فعال و بیماری‌های عصبی (ام اس یا مشکلات ستون فقرات) مشاهده می‌شود. در هر صورت، پزشک از شما می‌خواهد که از کاتتر برای خالی کردن کامل مثانه استفاده کنید. به تمام بیماران چگونگی انجام کاتتریزاسیون پیش از اولین تزریق بوتاکس نشان داده می‌شود.
- آلرژی: این مشکل نادر است اما با هر نوع دارویی ممکن می‌باشد. در صورتی که در تنفس، بلعیدن یا صحبت کردن مشکل داشتید باید به دنبال درمان پزشکی فوری باشید.
- علائم شبیه به آنفولانزا: برخی بیمارانی که بوتاکس انجام دادند گزارش کرده‌اند که به مدت یک یا دو هفته پس از تزریق این علائم را داشته‌اند.
- درد مثانه: در خیلی از اوقات برخی بیماران پس از تزریق دچار درد مثانه می‌شوند. این درد معمولاً با مسکن‌های ساده مانند پاراستامول کنترل شده و پس از مدت کوتاهی نیز برطرف می‌شوند.
- ضعف کلی عضلانی: این وضعیت بسیار نادر است. برخی بیماران دچار ضعف در عضلات دست‌ها و پاها می‌شوند. این ضعف خفیف بوده و معمولاً نیازی به بستری در بیمارستان نمی‌باشد. این شرایط با گذر زمان برطرف می شود هر چند ممکن است چند ماه بطول بیانجامد. هیچ درمان مشخصی برای بروز این حالت وجود ندارد.
- گاهی اوقات بیماران اصلاً نمی‌توانند ادرار خود را دفع کنند که در این صورت باید به بدنبال مراقبت پزشکی فوری بود.
